بسمه تعالی
طرح فرهنگی همقدم با شهدا در اربعین
به گزارش روابط عمومی ستاد شاهد و امور ایثارگران، طرح فرهنگی همقدم با شهدا در اربعین ویژه زائران اربعین حسینی برگزار می گردد:
در آستانه آغاز حماسه بزرگ پیاده روی اربعین، طرح فرهنگی نوینی با عنوان « همقدم با شهدا » طراحی شده که هدف آن هم زمانی پیاده روی زائران با یاد و خاطره شهدا، افزایش انگیزه و شور معنوی در طول سفر، برقراری ارتباط عمیقتری بین زائران و شهیدان والا مقام و زنده نگه داشتن یاد ایشان است.
محتوای طرح:
در این طرح، هر یک از زائران به نیابت از یک شهید گرانقدر (به انتخاب خود زائر)، مأموریتی فرهنگی و معنوی انتخاب میکند. مأموریتها ساده، قابل اجرا و در عین حال اثرگذار هستند؛ مانند لبخند زدن به زائران، نوشتن یک روایت کوتاه از لحظهای خاص، یا پخش یک پیام الهامبخش.
این مأموریتها به گونهای طراحی شدهاند که بتوانند در هر لحظهای از سفر، با خستگی و مشغله، به راحتی انجام دهند و البته قابل مستندسازی باشند؛ یعنی عکس، صوت یا روایت کوتاهی از آن را برای ما ارسال کنند.
نحوه شرکت در مسابقه:
• هر زائر، شهید و مأموریت مربوط به خود را انتخاب میکند که ماموریت ها بصورت ذیل تعریف شده اند.
• در طول سفر مأموریت خود را انجام میدهد و با تهیه مستندات و ارسال آن ها تا یک هفته پس از پایان سفر خود در پیام رسان بله به شماره 09120643028 ، کارشناس فرهنگی ستاد امور شاهد و ایثارگران دانشگاه علوم پزشکی ایران، در مسابقه شرکت میکند.
• پس از بازگشت، به قید قرعه جوایزی ارزنده به برندگان اهدا خواهد شد.
ماموریت ها و روش های انجام آن ها:
مأموریت: هر روز از یک زائر خسته یا بیمار، عکسی بگیر که در آن لبخند میزند؛ با رضایتش.
مأموریت: هر جا دل لرزید، یک روایت بنویس. حتی کوتاه، حتی چند خط: “ اینجا بود که فهمیدم برای چی اومدم”
مأموریت: فقط یک عکس بگیر، طوری که بدون نوشتن، بوی اربعین بده. (بدون ژست، بدون توضیح)
مأموریت: یک نامه یا دلنوشته به شهیدت بنویس. از احساست بگو، از خدمتی که براش کردی، از حال و هوای بینالحرمین.
مأموریت: از یک زائر یا همکار بپرس: “برای چی اومدی کربلا؟” یا “دعات چیه؟”
صدا یا جملهشو ضبط کن و برای ما بفرست.
مأموریت: یک عکس بگیر از جایی که دلت خواست شهیدت کنارت بود. زیرش بنویس: “اینجا جات خالی بود...
مأموریت: در نقطهای خاص (مثلاً بینالحرمین، سرداب، نجف) به نیابت از شهیدت دعای خاصی بخوان و یک عکس یا وویس کوتاه از لحظه بفرست.
مأموریت: بیصدا به یک زائر خسته یا همکار کمک کن (مثلاً آب برسون، جارو کن، صندلی بیار)، فقط یک عکس از پشت صحنه بفرست.
مأموریت: نام و عکس شهیدت را در نقطهای خاص ببر (مثلاً دیوار موکب، پرچم، مسیر راهپیمایی) و عکس بگیر.
مأموریت: یک صوت ۳۰ ثانیهای از فضای خاص اربعین بگیر (دعای دستهجمعی، همهمه زائران، صدای دمگرفتن)، ارسال کن با عنوان “برای شهیدم”
مأموریت: کاری کن یک زائر یا همکار لحظهای آرام بگیرد. یک لیوان آب، چایی، ماساژ، و… عکس از نتیجهاش بگیر.
مأموریت: در حرم امام حسین یا حضرت عباس، سلام بده به نیابت شهیدت و عکس یا ویدیو از حالتت در اون لحظه بفرست.
مأموریت: از دو نفر که در حال محبت، همدلی یا کمک به هم هستن (مثلاً زائر و خادم، مادر و فرزند)، عکس بگیر. زیرش بنویس: “برای شهیدم.
مأموریت: چفیه یا عکس شهیدت را در کوله یا لباس خودت بزن، و با اون عکس بگیر در موقعیتهای مختلف خدمت.
مأموریت: از یک کودک زائر عکس بگیر و زیرش بنویس: “اگر شهیدم زنده بود، برای این بچه میجنگید.”
مأموریت: از پاهای گلآلود، لباس خاکی یا دستپُر خادمان در مسیر خدمت، عکسی بگیر و بنویس: “به نیابت شهیدم تا ته خط رفتم.”
مأموریت: نیت کن به نیابت شهیدت کاری کنی (مثلاً توزیع خرما، واکس زدن کفش، پخش پماد…) و عکس بگیر از انجامش.
مأموریت: جمله یا شعر محبوب شهیدت را روی کاغذ یا پارچه بنویس، در موکب نصب کن و عکسش را بفرست.
مأموریت: یک پیام کوتاه بنویس برای آیندگان: “من در اربعین ۱۴۰۴، به نیابت از شهید … چنین کردم…” با دستخط خودت و عکس بفرست.
مأموریت: از چیزی که نشاندهنده خدمتهات هست بدون اینکه خودت دیده بشی عکس بگیر؛ فقط با توضیح یکخطی: “این سهم من از راه بود.”
مأموریت: یک وسیله یا بخش خاصی از موکب را تمیز، مرتب یا بازسازی کن (مثلاً میز، داروخانه، سرویس) از قبل و بعدش عکس بگیر و بفرست.
مأموریت: یک پتو، بالش یا وسیله استراحت را به یک زائر خسته برسون و از لحظهی آرامش اون عکس بگیر.
مأموریت: جملهای از شهیدت یا یک جملهٔ الهامبخش رو روی کاغذ یا تخته بنویس و جایی در مسیر نصب کن. از نصبشدهاش عکس بگیر.
مأموریت: یک لحظه برای خلوت با خدا پیدا کن، حتی در شلوغی. عکسی از آن فضا یا زاویه بگیر
مأموریت: یک هدیه کوچک (مثلاً تسبیح، شکلات، بطری آب، چای) به یک زائر بده و از لحظهی تعجب یا خوشحالیاش عکس بگیر.
زیر عکس بنویس: «برای شهیدم...
مأموریت: تصور کن شهیدت الان همراه توست. عکسی بگیر از چیزی که اگر او بود، از دیدنش خوشحال میشد—مثلاً جمعی از زائران، کمکرسانی، یا خدمت عاشقانه.
مأموریت: یک پرچم یا چفیه کوچک (یا کاغذ با اسم شهیدت) را در جایی خاص به یادگار بگذار؛ جایی که زائران ببینند. عکس بگیر و بنویس: “یادگاری برای راه”
مأموریت: از لحظهای که خسته و زمینگیر شدی ولی هنوز لبخند زدی، عکس بگیر یا کسی برات بگیره. زیرش بنویس:
“خستگیم به عشق شهیدم، شیرین شد.”
مأموریت: یک جمله از دل بنویس، خطاب به شهیدت. میتونه دعایی باشه، یک حرف خودمانی، یا یک نذر.
از جملهات عکس بگیر (میتونی روی کاغذ بنویسی، یا روی دیوار موکب بچسبونی و ازش عکس بگیری)
مأموریت: یک مسیر کوتاه (مثلاً چند صد متر در راهپیمایی یا محوطه موکب) رو به نیت شهیدت پابرهنه راه برو. در طول مسیر یا انتهاش، یک جمله بنویس که اون لحظه تو دلت بود.
عکس از پاهای خاکیات + نوشتهی جملهات (مثلاً: «هر قدم خاکی، یک یاد تو بود…»)